ผมพาเมียไปส่งพัสดุในตลาด เห็นตาแก่ๆ เดินมาข้างๆ พร...

ผมพาเมียไปส่งพัสดุในตลาด เห็นตาแก่ๆ เดินมาข้างๆ พร้อมกกระสอบ1กระสอบมาด้วย

ได้ยินตาคุยกับพนักงาน ว่า ส่งของไปชลบุรีแหน่ครับ พนักงานตอบตาว่า ของจะถึงไม่น่าเกิน2 มื้อ ตาจะส่งบ่ ตาบอกว่าส่ง

ตาถามต่อว่า ค่าส่งกี่บาท พนักงานตอบว่า อาจจะแพงนิดหน่อยนะตา ขอรอชั่งน้ำหนักก่อนนะตา

ผมได้ยินแกสนทนากับพนักงาน ผมเลยสวนคำถามตาไปว่า ตามาส่งอีหยังครับ

ตาบอกว่า ผมมาส่งข้าวสารให้ลูก ""ผมย้านลูกบ่มีข้าวกิน""

ผมได้ยินคำนี้ ผมน้ำตาซึมเลย ความรักของพ่อแม่ที่มีให้ลูก ผมเลยช่วยค่าส่งตาไป 270บาท ตาแกไหว้ขอบคุณ

ผมถอดแมสออกนิสหนึ่ง แล้วส่งยิ้มให้ตา ตาอุทานมา ว่า แม่นจอนนี่มือปราบบ่นี่ ผมตอบว่า แม่นครับ ผมก็ยกมือไหว้ลา แล้วเดินจากไป เลยไม่ได้สนทนาต่อ เพราะผมมีสายเข้าและธุระด่วนอีก

ฝากถึงน้องๆที่ไปหากินไกลบ้าน ช่วงนี้ อาจจะเมื่อยแหน่ลำบากแหน่เด้อน้อง คั่นบ่ไหว กะกลับมาบ้านเฮา ถึงสิบ่ร่ำรวย กะพอมีข้าวมีปลากินอยู่

อ้ายจอนนี่เอาใจส่อยเด้อ

ปล.คาดว่าลูกแก คงติดตามผม

""ให้โตกินข้าวกระสอบนี้ให้แซ่บๆเด้อน้อง มันคือกำลังใจ ที่พ่อโตส่งลงไปในกระสอบ มีกำลังใจของอ้ายจอนนี่นำนิดหนึ่งอยู่ในนั่น"

---